Pages

Thursday 27 August 2020

তোমাৰ চিঠি।

আজি বহুদিন মূৰত তুমি দিয়া চিঠিখন পঢ়ি আছিলোঁ ৷
 ভালেই লাগিছিল মনটো ৷ 
মনেতে বহু কথা,ছবি, মাত, সুৰ, ঘটনা দুচকুৰ মানসপটত জিলিকি উঠিল ৷
আস স্মৃতি কি যে মোক্ষম আঘাত…!
বুকুৰ কোনোবা এটা কোণত বিষাব ধৰিছে ।
সময় বৰ নিষ্ঠুৰ !!
সচাঁকৈয়ে সময় বৰ নিষ্ঠুৰ...!!
সময়ৰ নিষ্ঠুৰতা আজি মই মূহুৰ্তে মূহুৰ্তে উপলব্ধি কৰিছো ।
 জোনাক নিশা নীৰৱে আকাশৰ তলত বহি আকৌ এবাৰ মনত পেলালো তোমাক । 
কেনে আছা ? 
জোনাক নিশা তোমাৰ বুকুত মুৰ গুজি হৃদয়ৰ বাতৰি বিনিময় কৰাৰ সপোন, সপোন হৈয়ে ৰল... তুমি বুজি পোৱা নাছিলা অনুভৱৰ কন্ঠ ।

No comments:

Post a Comment